Het H. Doopsel volgens de Bulgaarse traditie

Voorafgaand aan de doop wordt voor een baby door de ouders met zorg een peetvader (zelden een vrouw) gekozen die gedurende de rest van zijn leven voor de boreling als spiritueel leidsman moet fungeren. Bij de doopplechtigheid brengt deze een witte handdoek, een wit laken en wat zeep mee om het gezicht te reinigen en de ouders dragen brood en lekkers bij aan de plechtigheid. De geestelijke legt een kruis over de baby om aan te geven dat deze alle uitdagingen van het leven aan zal moeten gaan. De boreling wordt vervolgens 3 keer rond het doopvond gedragen, de priester knipt de baby wat haar af en na de doop wordt een kaars ontstoken voor de aanwezigen. Ook heiligt de geestelijke een gouden of zilveren kruisje dat de peetvader voor het kind heeft meegenomen. De bedoeling is dat het dit de rest van het leven als geloofssymbool bij zich draagt. Nadien wordt de baby in met zorg gekozen doopkleertjes gestoken en de plechtigheid wordt thuis afgesloten met een uitvoerig samenzijn vergezeld van een speciale maaltijd, drank en uitwisseling van gelukwensen. Naast de viering van verjaardagen kent men in Slavische landen de viering van de naamdag (immen den) op de dag die gewijd is aan de orthodoxe heilige waar iemand naar is vernoemd. Traditioneel brandt men dan ‘s ochtends een kaars in de kerk. Verder is er een speciale maaltijd met de familie en ‘s avonds komen er vrienden en kennissen langs met cadeautjes die uiteraard onthaald worden op hapjes en drankjes. Vroeger kwamen ze onaangekondigd en gaven ze iets cadeau dat doet herinneren aan de betreffende heilige (bijv een icoonprent). Veel heiligendagen kennen daarnaast specifieke bijpassende rituelen voor iedereen.