Het gevarieerde landschap van Bulgarije

Het grondgebied van Bulgarije vormt een grote vierhoek van ongeveer 500 bij 300 km. In het noorden vormt de Donau de scheiding met Roemenie, het oosten wordt bespoeld door de Zwarte Zee, het westen grenst aan voormalig Joegoslavië en het zuiden aan Griekenland en Turkije. De Balkan, of Stara Planing (Oud Gebergte), dat het land van west naar oost in tweeën deelt, strekt zich uit van de Servische grens tot de steile rotskust van Kaap Emine aan de rand van de Zwarte Zee. Het is een relatief laag kalksteenmassief ontstaan in het Tertiair met veel plooien en breuken en met afgeronde toppen. Ten noorden van dit gebergte bevinden zich tot aan de Donau een reeks met löss bedekte kalksteenplateaus die worden doorsneden door vale valleien. Oostelijk daarvan bevindt zich een grote hoogvlakte gevormd door Ludogorie en Dobroedsja. Het uit schist en kristallijn bestaande Sredna Gora (Middengebergte) is de tegenhanger van de Balkan en wordt daarvan gescheiden door de smalle Rozenvallei, bekend om de hier bloeiende bloemen die het symbool van Bulgarije zijn geworden. Een uitgestrekte laagvlakte doorkruist vervolgens het land van west naar oost, de vlakte van Sofia die overgaat in de vlakte van Thracië. Deze strekt zich van Pazardzik tot de Turkse grens en vormt een grote V met de opening richting zee. Hier begint het mediterrane Bulgarije, waar vijgen en amandelen groeien. Ten zuiden van deze vlakte verheft het reliëf zich opnieuw. Het hele zuiden van Bulgarije is een groot berggebied, bestaande uit de Rila, met het hoogste punt van het land (2925 m), de Pirin (2915 m) en het minder hoge Rodopigebergte. De Zwarte - Zeekust wordt afwisselend gevormd door rotsen en zandstranden.