De officiële taal van Bulgarije is het
Bulgaars dat door de overgrote meerderheid van de bevolking wordt gesproken. In
toeristische gebieden zijn veel informatieborden in het Engels en veel
menukaarten hebben daar een Engelse vertaling. De staf van hotels, restaurants
en cafés kan zich eveneens vaak uitdrukken in een vreemde taal. Naambordjes en
richtingaanwijzers zijn bijna overal in het Cyrillisch.
Het Bulgaars is een Zuidslavische taal,
het schrift is net als in Rusland Cyrillisch. Het Slavische alfabet is
geïntroduceerd in de negende eeuw door de monniken Cyrillus en Methodius; het
is echter nog een lange tijd in ontwikkeling gebleven. Als schrift was tot in
de elfde eeuw het Glagolitisch in gebruik en daarna het Cyrillisch, net als in
Rusland, Servië en Macedonië.
Er zijn enkele dialecten. Het
Macedonisch wordt in Bulgarije als Bulgaars dialect beschouwd en als zodanig
erkend. Circa 10% van de bevolking spreekt Turks. Verder worden er enkele
zigeunertalen gesproken waarvan de Roma-taal de belangrijkste is.
Het Russisch is de tweede taal van
oudere Bulgaren. Vooral in de grote steden is de kennis van vreemde talen
steeds beter. Veel Bulgaren leren vreemde talen, waarbij Engels de rol van het
Russisch als belangrijkste vreemde taal volledig heeft overgenomen.
Na vijf eeuwen van Turkse overheersing
ontwaakte in de 19e eeuw de Bulgaarse cultuur toen schrijvers en kunstenaars
het nationale bewustzijn aanwakkerden. Zahari Zograf schilderde mooie fresco’s
geïnspireerd door middeleeuwse Bulgaarse houtsnijwerk dat door toegewijde
monniken in kloosters is aangebracht.
Het is ’traditie’ dat Bulgaarse dichters een vroege en gewelddadige dood sterven. Hristo Botev was een rebelse volksdichter aan het eind van de 19e eeuw. Dimcho Debelyanov was een lyrische dichter die werd vermoord in WO I en Geo Milev - een dichter uit de periode na de Wereldoorlogen - werd door de politie ontvoerd en vermoord. Een grootheid uit de Bulgaarse literatuur, Ivan Vazov, is een van de weinigen die ouder is geworden dan 30.
Het is ’traditie’ dat Bulgaarse dichters een vroege en gewelddadige dood sterven. Hristo Botev was een rebelse volksdichter aan het eind van de 19e eeuw. Dimcho Debelyanov was een lyrische dichter die werd vermoord in WO I en Geo Milev - een dichter uit de periode na de Wereldoorlogen - werd door de politie ontvoerd en vermoord. Een grootheid uit de Bulgaarse literatuur, Ivan Vazov, is een van de weinigen die ouder is geworden dan 30.
De Bulgaarse namen bestaan uit drie
delen - persoonlijke, vader en familie. Het is belangrijk te weten dat de
achtervoegsels van de vrouwen de vader of familie namen altijd wijzigen door
het toevoegen van "a" na de laatste medeklinker!
