Sunday, 19 May 2013

handelsregister in Europa


Bijna alle landen hebben een Handelsregister dat meestal ook online in te zien is. Het Handelsregister in het buitenland wordt meestal niet bijgehouden door de Kamer van Koophandel, maar bijvoorbeeld door een handelsrechtbank of een agentschap van een ministerie. Ook komt het voor dat de financiële gegevens (zoals jaarrekeningen) door een andere instelling wordt bewaard en gepubliceerd.

Gegevens in buitenlandse Handelsregisters

Binnen de Europese Unie zijn de Handelsregisters gebaseerd op een Europese richtlijn (2009/101/EG) en beschikken zij globaal over dezelfde basisgegevens als in Nederland. Deze richtlijn geldt alleen voor vennootschappen (bv's en nv's) in Nederland en dit betekent dat in veel EU-lidstaten het Handelsregister alleen informatie bevat over vennootschappen. Lang niet alle landen hebben ervoor gekozen om, net als Nederland, alle economisch relevante entiteiten op te nemen in het Handelsregister. Het is dus vaak moeilijk om gegevens te vinden van bijvoorbeeld buitenlandse eenmanszaken, verenigingen en stichtingen. Wel is er een Europese richtlijn (89/666/EG) die de registratie verplicht van nevenvestigingen van vennootschappen in een ander EU-land.

Overzicht van Handelsregisters in Europa

Op de site van e-uropean Justice vindt u een globaal overzicht van de Handelsregisters in de EU-lidstaten en hun inhoud. E-uropean Justice is onderdeel van de Europese Commissie.

De overige Europese landen die niet tot de EU behoren, hebben ook vrijwel allemaal een vergelijkbaar Handelsregister. Hiervoor geldt de juridische grondslag van de EU-richtlijnen uiteraard niet. Veel landen zoeken hier wel aansluiting bij en kennen vergelijkbare regelgeving.

Rechtszekerheid

Inzage op internet is geen garantie voor de rechtmatigheid van een buitenlandse onderneming. Alleen een officiële schriftelijke verklaring van het betreffende Handelsregister (of een relevante overheidsdienst) geeft rechtszekerheid over de buitenlandse onderneming en (geregistreerde) vertegenwoordigers. Nederlandse ambassades en consulaten kennen deze 'attesten' en 'apostilles'.