Uitzendarbeid kan worden omschreven als een vorm van wettelijk toegelaten tijdelijke arbeid die door een werknemer, de uitzendkracht, wordt uitgeoefend voor rekening van een werkgever, het uitzendbureau, bij een derde, de cliënt-gebruiker.
Uit deze omschrijving kan men afleiden dat bij uitzendarbeid drie partijen betrokken zijn: het uitzendbureau neemt een uitzendkracht in dienst en stelt die vervolgens ter beschikking van een gebruiker (de cliënt), die een deel van het werkgeversgezag over de uitzendkracht zal uitoefenen. Hoewel het uitzendbureau de enige werkgever van de uitzendkracht blijft, is het de gebruiker die hem praktische instructies geeft over het uit te voeren werk of de na te leven arbeidstijdregeling. Deze driehoeksrelatie (uitzendbureau - gebruiker - uitzendkracht) is een specifiek kenmerk van de uitzendarbeid.
