Na de Belgische Revolutie in 1830 wordt de wapenspreuk
opgenomen, oorspronkelijk enkel in het Frans: L'union fait la force. Pas toen
het Nederlands gelijk gesteld werd aan het Frans, nam de Belgische staat de
spreuk Eendracht maakt macht aan. Soms vindt men de variante: "Eenheid
baart macht". Deze eendracht sloeg in 1830 op de vereniging van de negen
provinciën. Deze negen provinciewapens zijn dan ook vertegenwoordigd in het
wapenschild van het land. Daarnaast verwees ze eveneens naar de eenheid tussen
liberale progressieven en katholieke conservatieven. Ze was immers in 1827/'28
gelanceerd door enkele Luikse krantenuitgevers in hun poging liberalen en
katholieken tot samenwerking te brengen in het unionistisch verbond dat
uiteindelijk tot de Belgische Revolutie zal leiden en dat tot 1846 (het jaar
van de stichting van de Liberale Partij) de Belgische politiek zal
overheersten. Alhoewel de spreuk vaak gebruikt wordt in belgicistische of
unitaristische kringen (als een oproep aan Vlamingen en Walen, Brusselaars en
Duitstaligen om de Belgische eenheid te bewaren), is dit een historische
Fehldeutung : de spreuk is dus een unionistische (en niet een unitaristische)
slogan. De Duitse versie van de Belgische wapenspreuk luidt Einigkeit macht
stark.
Het motto van Brooklyn, een door Nederlanders gesticht
stadsdeel van New York, is nog altijd "Eendraght maeckt maght".
Toen Bulgarije een autonoom prinsdom werd in 1887 met een
Saksen-Coburger op de troon, nam het land de wapenspreuk L'union fait la force
over van België (in het Bulgaars: Съединението прави силата). Nadat de koning
werd afgezet in 1946 bleef het de wapenspreuk tot 1948. Na het eindigen van de
communistische heerschappij begin jaren '90 bogen de Bulgaarse politieke
partijen zich halverwege de jaren negentig over de vraag welk wapen gebruikt
moest gaan worden. In 1997 werd besloten dat het oude wapen van het voormalige
koninkrijk in gewijzigde vorm gebruikt moest worden.
(bron wikipedia)
